Meer dan 25% van de Europese sprinkhanen wordt met uitsterven bedreigd. Dat blijkt uit de net gepubliceerde Rode Lijst van de IUCN. Enkele soorten zijn de afgelopen jaren niet meer teruggevonden. Mogelijk zijn deze al uitgestorven. De informatie werd in twee jaar samengebracht door 150 sprinkhanenspecialisten, waarvan drie uit Nederland. Uit Europa zijn 1.082 soorten sprinkhanen (Orthoptera) bekend, waarvan er ruim 700 niet buiten Europa voorkomen.

Afgelopen zomer bleek uit tellingen in de Krimpenerwaard een zeer sterke achteruitgang van de groene glazenmaker (Aeshna viridis): maar liefst 90 procent vergeleken met 2016. Deze zeldzame en beschermde libel is gebonden aan sloten met krabbenscheer. Om nog onbekende reden werd deze plant in 2017 vroeg bruin in de Krimpenerwaard.

Het fenylpyrazool-insecticide fipronil wordt in de Nederlandse landbouw gebruikt voor het coaten van kool, uien en prei, maar werd ook illegaal gebruikt als behandeling tegen de rode mijt in pluimvee. Schaaldieren en waterinsecten zijn zeer gevoelig voor fipronil en de stabiele afbraakproducten. De milieukwaliteitsnorm (MTR) voor fipronil in Nederlands oppervlaktewater is 0,07 ng / L.

In heel West-Europa zijn we in enkele tientallen jaren misschien wel de helft van de koekoeken (Cuculus canorus) kwijtgeraakt. Een van de oorzaken is de afname van dag- en nachtvlinders. Koekoeken leven van de rupsen van deze vlinders. In Groot-Brittannië is er een duidelijke relatie gevonden tussen de afname van de koekoek en een sterke afname van rupsen. Het is heel waarschijnlijk dat ook in Nederland het aanbod van voedsel is afgenomen. Dit zal vooral invloed hebben op de periode net na uitvliegen wanneer de jonge koekoek zelf voedsel moet verzamelen en overschakelt op rupsen.

Een beperkt aantal gewasbeschermingsmiddelen zorgt voor heel wat overschrijdingen van de milieukwaliteitsnormen in oppervlaktewater. De milieukwaliteitsnormen voor pesticiden in Vlaams oppervlaktewater zijn vastgelegd in VLAREM: een maximale norm (MAC-MKN) als toetssteen voor mogelijke acute effecten op waterorganismen (zoals sterfte) en een jaargemiddelde norm (JG-MKN) om mogelijke chronische effecten (zoals een verminderde voortplanting) te toetsen.

Het aantal nesten van weidevogels dat succesvol uitkomt is 'alarmerend laag' in delen van West-Overijssel. Dat blijkt uit een uitgebreid predatieonderzoek dat in opdracht van Agrarisch Natuur Collectief Noordwest-Overijssel in 2016 en 2017 is uitgevoerd in drie Overijsselse gebieden. Dooronder ook het Staphorsterveld tussen Hasselt en Zwartsluis. Afhankelijk van het gebied en de weidevogelsoort wordt 44 tot 67 procent van de legsels opgegeten.

De aardappelkelder van voormalig Kamp Westerbork was tot voor kort de belangrijkste winterverblijfplaats voor baardvleermuizen in (Noord-)Nederland. Sinds 2012 loopt het aantal overwinterende vleermuizen echter sterk terug. Waar in 2012 zo’n duizend individuen werden geteld, waren er dat deze winter nog maar 81. De Baardvleermuis is een vleermuissoort van kleinschalig landschap en bossen. Zij jaagt in en langs bossen, in rivier- en beekdalen en ook wel boven weilanden. De soort komt verspreid in vrijwel geheel Nederland voor, maar niet in grote aantallen.

Meer dan 50.000 mensen telden dit weekend in hun eigen tuin het aantal vogels. Het was de vijftiende Nationale Tuinvogeltelling van Vogelbescherming Nederland en Sovon Vogelonderzoek. Tijdens de vogeltelling zijn dit jaar veel minder merels geteld dan in andere jaren. Gemiddeld werd in elke tuin anderhalve merel geteld, terwijl dit in voorgaande jaren boven de twee lag. Oorzaak van de achteruitgang van de merel is mogelijk het voor merels dodelijke usutu-virus. Vooral in Oost-Nederland waren merels de afgelopen jaren het slachtoffer van dit virus.

Voor het eerst is de afname van Engelse wilde bijen gekoppeld aan het gebruik van controversiële neonicotinoïden. Dat zijn pesticiden waarmee boeren hun koolzaadolieplantages beschermen tegen ongedierte. Aan het zaadje van een koolzaadplant voegt de boer neonicotinoïden toe. Als de plant is opgegroeid en opgebloeid, zijn deze stoffen over de volledige koolzaad verspreid, dus ook in de bloemen. Hierdoor krijgen de beestjes die van de nectar snoepen de pesticiden binnen.

Berichten uit Duitsland over zeer grote achteruitgang in biomassa van insecten zijn stevig aangekomen en meteen vroeg men zich af of dat voor ons land van toepassing is. In Duitse natuurgebieden is vastgesteld dat daar in 27 jaar de insectenpopulatie met 76 procent is afgenomen. Toxicoloog Henk Tennekes (67) voorspelt al sinds 2009 dat de insecten zullen uitsterven door chemische bestrijdingsmiddelen, de zgn. neonicotinoïden. Niet alleen slecht voor bijen, maar voor al het kleine leven.