Laten we het eens hebben over gifstoffen en de toename van prostaatkanker

Vorig jaar publiceerde de Amerikaanse stichting Environmental Defense het rapport "The Manscape: The Dirt on Toxic Ingredients in Men’s Body Care Products". De stichting had 17 producten (zoals shampoo, aftershave en scheerschuim) uit het scheergerei van vijf Canadezen voor nader onderzoek naar een extern laboratorium gestuurd. Het onderzoek wees uit dat een deel van de populaire producten stoffen bevatten die schade kunnen toebrengen aan de gezondheid. Chemicaliën zoals 1,4-dioxaan, ftalaten en parabenen (die oestrogeen nabootsen) horen in ieder geval niet thuis in producten voor persoonlijke verzorging. In februari 2013 publiceerden de World Health Organization (WHO) en het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) het gezaghebbende rapport - Endocrine-disrupting Chemicals – 2012, een diepgaande analyse van de stand van de wetenschap ten aanzien van hormoonontregelende chemische stoffen en hun effecten op de volksgezondheid. Het rapport sprak bezorgdheid uit dat synthetische chemicaliën die in cosmetica voorkomen, zoals ftalaten en parabenen, natuurlijke hormonen nabootsen, waardoor de productie van oestrogeen en de stofwisseling kan worden beïnvloed. Deze chemicaliën zouden in verband kunnen staan met het toenemende aantal hormoon-afhankelijke vormen van kanker, zoals teelbalkanker en schildklierkanker.

Het rapport geeft ook aan dat in veel landen de incidentie van prostaatkanker dramatisch stijgt. Hoewel de medische diagnostiek ongetwijfeld in de afgelopen decennia is vooruitgegaan, kan de toename van prostaatkanker niet alleen worden verklaard door verbeterde diagnostische methoden. Uit studies onder allochtone bevolkingsgroepen en uit studies van tweelingen blijkt dat omgevingsgebonden factoren, zoals blootstelling aan chemische stoffen en voeding, ook een belangrijke bijdrage leveren. Volgens het WHO/UNEP rapport is het gebruik van pesticiden in de landbouw in deze kwesties van bijzonder belang.

Maar we kunnen niet zomaar een uitweg vinden voor dit probleem. Voor veiligere producten moet het beleid veranderen om de gehele industrie te bewegen naar niet-giftige bestanddelen en veiligere productie . Mannen (en vrouwen !) kunnen ook eisen dat de fabrikanten alle ingrediënten in hun producten declareren en de overheid vragen een betere etikettering en een strengere beoordeling van schadelijke chemische stoffen mogelijk te maken.

Bron: Environmental Defense, 30 november 2013
http://www.northumberlandview.ca/index.php?module=news&type=user&func=d…